چند سالی بود که برگزاری مراسم ختم با هزینه های هنگفت و سنگین و کمر شکن در جامعه روبه افزایش و گسترش بوده است و این نبود جز چشم و هم چشمی و اسراف و تبذیر که برای اموات هم شاید هیچ خیرات و مبرات هم حساب نمی شد. دسته گل هایی با هزینه های بالا که به سختی بوسیله چند نفر جابجا می شود و یا بسته های میوه و شیرینی و آب میوه که مساجد را به سالن تالار پذیرایی مبدل کرده و یا هنوز صاحبان عزا از مراسم سوم رها نشده بودند مراسم هفتم دوباره شروع میشد با همان گرفتاریها ، از جمله مصائب بوده است . حال بگذریم از تردد های سخت در سطح شهر و طرح ترافیک واز همه مشکل تر حضور بستگان شهرستانی بمدت چند روزو پذیرایی از آنها در آپارتمانهای کوچک نیز را باید به این مشکلات افزود و این موارد که از حد خود گذشته به جایی رسیده بود که صاحبان عزا غم از دست دادن عزیز خود را در این وانفسا فراموش می کردند. اما چند مدتی است که برگزاری مراسم ساده و صرفاً ختم در روز سوم رواج یافته و برخی از مشکلات را کاهش داده و استفاده از دسته گل های مصنوعی و پذیرایی با خرما و حلوا و یک نوع شربت در ابتدای درب ورودی مساجد و حسینیه ها نیز بسیار مناسب و مورد توجه قرار گرفته است. امید است که این روش ساده و پسندیده در جامعه با کمک رسانه ها و مطبوعات گسترش بیشتری پیدا نماید . انشا الله
موسیوند